بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّه
حکم روزه گرفتن پیرمرد و پیر زن
سؤال:
آیا بر پیرمرد پیر زن روزه گرفتن واجب است؟
پاسخ:
پیرمرد پیر زن دو قِسم هستند:
{۱} پیرمرد یا پیر زنی که بواسطه پیری نمي تواند روزه بگيرد.
آیات عظام: امام خمینی، خوئی، اراکی، فاضل لنکرانی، تبریزی، نوری همدانی، سبحانی: روزه بر او واجب نيست. {کفّاره هم ندارد}.
آیات عظام: گلپايگاني، صافي گلپايگاني: بايد براي هر روز بنابراحتياط يك مد گندم يا جو و مانند اينها به فقيربدهد.
آیةالله العظمی بهجت: روزه بر او واجب نيست و چنانچه تا رمضان بعد بتواند روزه بگيرد، اقوي وجوب قضا است، و در صورتي كه نتواند تا رمضان بعد روزه را قضا كند واجب است براي هر روز يك مد طعام - كه تقريباً ده سير است - از گندم يا جو و مانند اينها صدقه بدهد و همچنين كسي كه توانايي قضاي روزه را داشته ولي به سبب ندانستن حكم، قضاي آن را تا رمضان بعد تأخير انداخته بايد علاوه بر قضاي روزه به مقداري كه گفته شد كفّاره بدهد.
آیةالله العظمی امام خامنه ای: اگر اصلاً توانایی روزه گرفتن ندارند، بنابر احتیاط باید فدیه بدهند و چنانچه پس از ماه رمضان بتوانند روزه بگیرند، بنابر احتیاط مستحب قضای روزه ها را بگیرند.
آیةالله العظمی سیستانی: پیرمرد و پیرزنی که به سبب پیری روزه گرفتن برای آنان حرج و سختی فوق‌العاده دارد لازم نیست روزه بگیرند و قضای آن هم واجب نیست ولی باید برای هر روز یک مُد طعام ـ گندم یا جو، یا نان و مانند اینها ـ به فقیر بدهند.
آیةالله العظمی شبیری زنجانی: اگر چه به حدّ حرج هم نرسد- روزۀ ماه رمضان بر او واجب نیست، ولی احتیاط مستحب موکد آن است برای هر روز یک مد طعام به مسکین بدهد.
آیةالله العظمی وحید خراسانی: روزه از او برداشته شده {و کفّاره هم ندارد}.
آیةالله العظمی مكارم شیرازی: می توانند روزه را ترك كنند، ولي بايد براي هر روز يك مد (تقريباً ۷۵۰ گرم) گندم يا جو و مانند اينها به فقير دهند و بهتر آن است بجاي گندم و جو، نان را انتخاب كنند و در اين صورت احتياط واجب اين است به اندازه اي باشد كه گندم خالص آن، مقدار يك «مد» شود.
آیةالله العظمی جوادی آملی: روزه برای او مشروع نیست و کفّاره هم ندارد و اگر بگیرد، صحیح نیست.
آیةالله العظمی مظاهری: كسى كه به واسطه پيرى يا مرض ديگر (مثل تشنگى زياد) نمىتواند روزه بگيرد روزه بر او واجب نيست. {کفّاره هم ندارد}.
{۲} پیرمرد یا پیر زنی که روزه گرفتن برای او مشقّت دارد.
آیات عظام: امام خمینی، خوئی، گلپایگانی، اراکی، فاضل لنکرانی، بهجت، صافی گلپایگانی ، تبریزی، نوری همدانی: روزه بر او واجب نيست، ولی بايد براي هر روز يك مد كه تقريباً ده سير است گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد.
آیةالله العظمی امام خامنه ای: باید برای هر روز یک مد طعام (مانند گندم، جو، برنج) به فقیر فدیه بدهند چنانچه پس از ماه رمضان بتوانند روزه بگیرند، بنابر احتیاط مستحب قضای روزه ها را بگیرند.
آیةالله العظمی سیستانی: پیرمرد و پیرزنی که روزه گرفتن برای آنان اصلاً ممکن نباشد فدیه هم لازم نیست بدهند.
آیةالله العظمی شبیری زنجانی: اگر چه به حدّ حرج نرسد- روزۀ ماه رمضان بر او واجب نیست، ولی باید برای هر روز یک مدّ (که در گندم حدود ۹۰۰ گرم است) طعام به مسکین بدهد.
آیةالله العظمی وحید خراسانی: روزه از او برداشته شده و باید براى هر روز فدیه بدهد، و فدیه یك مُد طعام است، و احتیاط مستحبّ این است كه خصوص گندم را بدهد.
آیةالله العظمی جوادی آملی: پیری كه روزه برای او حرج و مشقّت شدید ندارد؛ امّا دشوار است ـ یعنی بیش از دیگران ضعف پیدا میکند ـ روزه گرفتن بر او واجب نیست و قضا ندارد؛ ولی واجب است برای هر روز، ۱ چارک طعام، صدقه بدهد و افضل این است كه از گندم باشد.
آیةالله العظمی مظاهری: بايد براى هر روز ۷۵۰ گرم گندم يا جو و مانند اينها يا قيمت آنها را به فقير بدهد، و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد بهتر است روزههايى را كه نگرفته قضا نمايد.
آیةالله العظمی سبحانی: بايد براى هر روز ۷۵۰ گرم آرد به فقير بدهد.
آیةالله العظمی مكارم شیرازی؛ {مانند مورد قبل عمل شود.}
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
